| Die 18 Januarii 1839 illustrissimum ac reverendissimum consistorium archiepiscopale Posnaniense missit ad nostras aedes Philippum Krause, qui anno 1805 in dioecesi Vratislaviensi ordinatus presbyter, obibat munia tum vicarii tum etiam curati usque ad annum 1813, in quo duxit uxorem feminam acatholicam coram pastore acatholico, cum qua vixit in concubinatu usque ad annum 1829, procreavitque filios et filias. Taliter proitus fungebatur quibus officiis civilibus inferioris gradus non solum usquae [!] ad mortem suae publicae concubinae, quae subsequuta [!] est anno 1829, sed etiam et post. | Dnia 18 stycznia 1839 roku prześwietny i najprzewielebniejszy konsystorz poznański posłał w nasze progi Filipa Krause, który po przyjęciu święceń kapłańskich w roku 1805 w diecezji wrocławskiej pełnił posługę wikariusza, a nawet plebana (curatus) do roku 1813, kiedy to przy asyście pastora pojął za żonę kobietę niekatoliczkę, z którą żył w konkubinacie aż do roku 1829, płodząc synów i córki. Tak postąpiwszy sprawował różne urzędy świeckie niższego stopnia nie tylko do śmierci swojej publicznej konkubiny, która nastąpiła w roku 1829, lecz również później. |
| Tandum [!] concepit animo regredi ad gremium Ecclesiae catholicae et reassumere statum sacerdotalem, et hoc intuitu procuravit sibi literas dimissoriales ex dioecesi Vratislaviensi et transmigravit ad nostram dioecesim Posnaniensem, ubi susceptus missus venit in aedes nostrae congregationis, daturus spatio hebdomadarum quatuor probationem suae conversionis, atque applicaturus se scientiae tum sacrae theologiae tum rituum ecclesiasticorum. | W końcu powziął zamiar powrotu na łono Kościoła katolickiego i do stanu kapłańskiego. Postarał się więc o pismo zwalniające (litterae dimissoriales) z diecezji wrocławskiej i przeprowadził się do naszej diecezji poznańskiej, gdzie został przyjęty i skierowany w progi naszej kongregacji, by po upływie 4 tygodni potwierdzono szczerość jego nawrócenia oraz by zajął się [tu] nauką teologii oraz obrzędów kościelnych. |
| Ast nos memores eundem subjacere excommunicationi latae sententiae, quamvis authoritate illustrissimi consistorii admisimus eum ad alia exercitia nostra spiritualia, attamen prohibuimus addesse [!] sacrificiis missarum. Quod ille nimia anxietate ferens, porrectis litteris ad praedictum consistorium petiit reconciliari Ecclesiae sanctae. Cui annuendo, demandatum est reverendo praeposito congregationis illummet reco[nci]liendum in foro conscientiae, quod revera subsecutum est die 16 Februarii. Quae de caetero cum illo evenient, futurum tempus monstrabit. | Jednak my, pamiętając że podlega ekskomunice latae sententiae, wprawdzie z polecenia prześwietnego konsystorza dopuściliśmy go do różnych naszych ćwiczeń duchowych, jednak zakazaliśmy mu uczestnictwa w ofierze mszy. Wielce go to zmartwiło i wystosował prośbę do wspomnianego konsystorza, by pojednano go z Kościołem świętym [zdejmując ekskomunikę]. Konsystorz do prośby się przychylił, rozkazując przełożonemu kongregacji, by udzielono mu rozgrzeszenia podczas spowiedzi (in foro conscientiae, w trybunale pokuty), co rzeczywiście nastąpiło 16 lutego. Co będzie z nim dalej, czas pokaże. |
Źródło:
Święta
Góra, ks. Kasper Dominikowski, „Liber Magnus Congregationis
Oratorii Sancti Philippi Nerii ad Oppidum Gostyń”, sygn. A/8, s.
41
Fragment "Wielkiej księgi", kroniki kongregacji św. Filipa Neri na Świętej Górze autorstwa jej przełożonego, ks. Kaspra Dominikowskiego.
Przychylając się do próśb Czytelników, inicjuję tym samym cykl transkrypcji z równoległym przekładem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz