1741 Subdit se laboriosus Joannes opilio magnifico Kowalski

Actum feria secunda post dominicam Sexagesimae [6 II] proxima anno Domini 1741.	Zdziałano w poniedziałek po niedzieli Sześćdziesiątnicy1 [6 II] roku Pańskiego 1741.
Subdit se laboriosus Joannes opilio magnifico Kowalski. [s. 651]	Pracowity Jan owczarz poddaje się wielmożnemu Kowalskiemu.
Ad officium et acta advocatialia Crobensia, id est ad famatum Casimirum Mulczynski protunc advocatum Crobensem, tum famatos Mathiam Drozdzak, Joannem Ryszkiewicz, Jacobum Poprawski scabinos illius juratos personaliter statutus laboriosus Joannes opilio de Sylesia oriundus palam, libere, benevole verbisque expressis recognovit praesentibusque recognoscit.	Przed urządem i aktami wójtowskimi krobskimi, to jest przed sławetnym Kazimierzem Mulczyński natenczas wójtem krobskim oraz przed sławetnymi Maciejem Drożdżakiem, Janem Ryszkiewiczem i Jakubem Poprawskim, jego ławnikami przysiężnymi osobiście stanąwszy pracowity Jan owczarz ze Śląska pochodzący,  otwarcie, dobrowolnie i wyraźnie zeznał i niniejszymi zeznaje.
Quia ipse ductus certis rationibus animum suum permoventibus beneficiisque sibi per magnificum Thomam Wierusz Kowalski haeredem bonorum Chwałkowa sat abunde praestitis, praecipue vero quod idem magnificus Kowalski eidem recognoscenti reo mortis ob damna eidem magnifico Kowalski per eundem recognoscentem illata condonavit,	Iż on, wiedziony pewnymi racjami pobudzającymi jego wolę i dobrodziejstwami jemu przez wielmożnego Tomasza Wierusz Kowalskiego dziedzica dóbr Chwałkowa przeobficie mu wyświadczonymi, zwłaszcza zaś iż tenże wielmożny Kowalski tegoż zeznającego na śmierć skazanego za krzywdy temuż wielmożnemu Kowalskiemu przez tegoż zeznającego wyrządzone ułaskawił,
proinde ex his et aliis rationibus se solus sua propria in persona una cum consorte sua Helena ac liberis suis Joanne, Friderico, Rosina, Justina, Marianna procreatis et procreandis subdidit, subjecit et incorporavit, prout quidem subdit, subjicit et incorporat omnesque labores et servitia ab aliis subditis praestari solita eidem magnifico Kowalski ac ejus successoribus, eorundem bonorum haeredibus, se praestiturum offert ac se se declarat.	zatem z tych i innych powodów sam w swej własnej osobie wraz z żoną swą Heleną i dziećmi swymi Janem, Fryderykiem, Rozyną, Justyną i Marianną, dotąd spłodzonymi i tymi, które w przyszłości spłodzi, poddał się, podporządkował i wcielił, jak też poddaje się, podporządkowuje i wciela, oświadczając i zobowiązując się świadczyć wszelkie prace i powinności przez innych poddanych zwykle świadczone temuż wielmożnemu Kowalskiemu i jego spadkobiercom, tychże dóbr dziedzicom.
Quam quidem subditionem idem recognoscens rotha in jure praescripta juramento comprobavit, prout vere et realiter subditus cum uxore et liberis suis existens eidem magnifico haeredi domino suo obedire et persistere in eisdem bonis est adstrictus.	Który to akt poddaństwa tenże zeznający poparł przepisaną prawem rotą przysięgi, jako będąc prawdziwie i rzeczywiście poddanym wraz z żoną i dziećmi swymi został zobowiązany do posłuszeństwa temuż wielmożnemu dziedzicowi, panu swemu i pozostania w tychże dobrach.

Źródło: Krobia, Księga wójtowska 1681-1755, sygn. I/11, czystopis, s. 650-651

[1] Niedziela Sześćdziesiątnicy (łac. dominica Sexagesimae, zwana też od pierwszego słowa formularza mszalnego niedzielą Exsurge) – druga niedziela Przedpościa, do 1969 roku poprzedzającego Wielki Post w Kościele katolickim. Trzecia niedziela Przedpościa (niedziela Pięćdziesiątnicy) była niedzielą poprzedzającą Środę Popielcową, zaś poszczególne niedziele Wielkiego Postu nazywano: I, II, III itd. niedzielą Czterdziestnicy.