1636 Honestus Franciscus Przybylski mnlis Regni gnalis recognoscit proclamationem capitis

Honestus Franciscus Przybylski ministerialis Regni generalis recognoscit proclamationem capitis.	Uczciwy Franciszek Przybylski woźny sądowy złożył zeznanie z obwołania głowy.
Actum feria secunda ante festum sanctorum Simonis et Judae Apostolorum [27 X] proxima, anno Domini millesimo sexcentesimo trigesimo sexto.	Zdziałano w poniedziałek przed świętem świętych Szymona i Judy Apostołów [27 X], roku Pańskiego 1636.
Ad officium et acta advocatialia Gostinensia veniens honestus Franciscus Przybylski ministerialis Regni generalis recedendo recognovit sufficienter peregisse in praesentia duorum nobilium sibi astantium Alberti Sepinsky et Christophori Karkułtowsky [?] capitis proclamationem adversus Andream Habrunc civem Gostinensem feria tertia post festum sancti Francisci Confessoris [7 X] anni praesentis, ad instantiam honesti Alberti servi civilis dicti,	Przed urząd i akta wójtowskie gostyńskie przyszedłszy uczciwy Franciszek Przybylski woźny sądowy, odstępując [itd.] zeznał, iż dostatecznie przeprowadził w obecności asystujących mu dwóch szlachciców, Wojciecha Sepińskiego i Krzysztofa Karkułtowskiego [?] obwołanie głowy przeciwko Andrzejowi Habrunc mieszczaninowi gostyńskiemu we wtorek po święcie świętego Franciszka Wyznawcy [7 X] roku bieżącego, na wniosek uczciwego Wojciecha zwanego sługą miejskim,
quomodo idem Habrunc die vigesima quarta [s. 84] mensis Septembris in domo sua propria honestam olim Annam dicti Alberti consortem legitimam trucidavit tot verberibus videlicet ranę na czele głęboką nad prawym okiem, która do śmierci nie była zagojoną, posinienie od podeptania po piersiach, plecach i ręku, ex quo vulnere atque verberibus mors subsequuta est et ex viva mortuam fecit.	jako iż tenże Habrunc dnia 24 września w domu swym własnym uczciwą niegdy Annę rzeczonego Wojciecha prawną żonę zamordował tylu uderzeniami, mianowicie ranę na czele głęboką nad prawym okiem, która do śmierci nie była zagojoną, posinienie od podeptania po piersiach, plecach i ręku, z której to rany i uderzeń śmierć nastąpiła i żywą w martwą obrócił.
Cum autem publicis vociferationibus idem Habrunc tanquam homicida secundum iuris observantiam ut se judicio sistat vocatus est, primum in loco quo homicidium patratum est, secundo in Cyminczewo antequam cadaver in monumentum positum erat, attamen neque per semetipsum neque per plenipotentem comparuisset.	Ponieważ zaś tenże Habrunc jako zabójca według reguł prawa został publicznie wezwany do stawienia się w sądzie, po raz pierwszy w miejscu, gdzie popełniono zabójstwo, po raz drugi w Cyminczewie nim zwłoki [ofiary] złożono do grobu, jednak ani przez się, ani przez plenipotenta nie stawił się,
Ideo suprapositus Albertus praedictum Franciscum Przybylsky ministerialem Regni generalem in praesentia personali suprascriptorum nobilium protestatus est uti solenniter protestatur in et contra Andream Habrunc homicidam, quod ipse nullam penitus ob causam honestam olim Annam consortem ipsius legitimam immaniter trucidasset1 et ex viva mortuam fecisset1, petiitque per sententiam decerni, ex quo idem homicida toties ad purgandum vocatus non comparet, ut in causa commissae caedis condemnaretur.	zatem wyżej wspomniany Wojciech [wobec?] rzeczonego Franciszka Przybylskiego woźnego sądowego, w obecności cielesnej wyżej zapisanych szlachciców protestował się, jako i uroczyście protestuje się przeciwko Andrzejowi Habrunc zabójcy, iż ten bez żadnej zgoła przyczyny uczciwą niegdy Annę prawną żonę jego okrutnie był zamordował i z żywej w martwą był obrócił oraz prosił, by sądowo rozstrzygnąć, jako że tenże zabójca tyleż razy wezwany do oczyszczenia się [z zarzutów] nie stawił się, aby uznano go winnym w sprawie popełnionego morderstwa.
Quam suam relationem idem ministerialis Regni atque honesti Alberti principalis sui adversus eundem Habrunc factam protestationem in acta praesentia advocatialia inscribi procuravit, memoriali soluto.	Tenże woźny sądowy postarał się, by jego relację oraz by protestację uczciwego Wojciecha, jako głównego wnoszącego2, przeciwko temuż Habrunc wpisano do akt niniejszych, po uiszczeniu pamiętnego.

Źródło: Gostyń, Acta advocatialia Gostinensia, 1635-1659, indukta, sygn. I/37, s. 83-84.

¹ trucidasset, fecisset - w wyniku następstwa czasów zastosowano czas zaprzeszły (Plusquamperfectum), w przekładzie oddany za pomocą form: "był zamordował", "był obrócił". Wcześniej, przy opisie mordu, czas przeszły dokonany (Perfectum): trucidavit, fecit.
² Dosłownie: jako swego (tj. woźnego) przełożonego, pryncypała - woźny składa bowiem relację na wniosek Wojciecha, męża ofiary.