1662 Oblata kwitacji wójta z wyderkafu

Sub eodem actu [7 X 1662]	Pod tą samą datą [7 X 1662].
Spectabilis Matthias Ptaszkowski advocatus Lwowecensis, recedendo a sua iurisdictione, obtulit eidem judicio bannito legali exposito authenticam quietationem officii consulatus Costensis in acta eiu[s]dem judicii ingrossandam, tenoris talis qui sequitur.	Zacnie sławetny Maciej Ptaszkowski wójt lwówecki, odstępując od swojej jurysdykcji, przyniósł temuż sądowi gajonemu, odprawiającemu się zgodnie z prawem, urzędową kwitację urzędu radzieckiego kościańskiego, w celu wprowadzenia jej do akt tegoż sądu, w brzmieniu następującym:
„Coram officio spectabilis consulatus civitatis Costensis comparens personaliter admodum reverendus Augustinus Hempel, ecclesiae Costensis parochialis commendarius et xenodochialis ecclesiae Sancti Spiritus extra maenia dictae civitatis Costensis praepositus, sanus mente et corpore existens, palam benevole verbisque expressis recognovit.	„Przed urzędem zacnie sławetnej rady miasta Kościana osobiście stanąwszy przewielebny Augustyn Hempel, komendarz kościoła parafialnego w Kościanie i prepozyt kościoła szpitalnego Świętego Ducha za murami tegoż miasta Kościana, będąc zdrowym na ciele i umyśle jawnie, dobrowolnie i jasno zeznał.
Quia ipse de manibus famati Matthiae Ptaszkowski viri consularis Lwowecensis summam centum florenorum Polonicalium capitalem, in et super quatuor quartis agri per dictos [!] Ptaszkowskie coniuges obligatam et ad solvendum in vim census reemptitii dicto praeposito vel post eius successori assecuratam, tulit, levavit ac recepit, de cuius summae centum florenorum Polonicalium capitalis repositione, nec non census per annum et medium a memorata summa per octo florenorum provenientis persolutione praefatus reverendus praepositus supranominatum Ptaszkowski eiusque successores quam sufficientissime et officiosissime quietavit, absolvit et liberos pronunciavit, obligationemque memoratam cassat per praesentes.	Iż on wziął, odebrał i przyjął z rąk sławetnego Macieja Ptaszkowskiego rajcy lwóweckiego sumę główną 100 złotych polskich, zapisaną przez rzeczonych [!] małżonków Ptaszkowskich na czterech ćwiartkach roli i zabezpieczoną na poczet czynszu odkupnego dla wspomnianego prepozyta lub jego następcy, z którego to złożenia sumy głównej 100 złotych polskich, jak również ze spłaty należnego od tej sumy za półtora roku czynszu 8 złotych rzeczony wielebny prepozyt wyżej wymienionego Ptaszkowskiego i jego spadkobierców jak najdostateczniej i najsolenniej skwitował i uwolnił, zaś wspomniane zobowiązanie niniejszym [pismem] unieważnia.
Actum sabbatho post festum sancti Matthiae Apostoli et Evangelistae proximo, anno Domini 1662.	Zdziałano w sobotę po święcie św. Mateusza Apostoła i Ewangelisty, roku Pańskiego 1662.
(L. S.)	(miejsce pieczęci)
Ex protocollo causarum consulatus civitatis Costensis depromptum.”	Wyjęto z protokołu spraw rady miasta Kościana.”

Źródło: Lwówek, wójtowskie, „Liber resignationum, dotalitiorum...”, 1642-1676, protokół, APP sygn. 9, protokół, s. 309

Wyderkafy, których udzielał Kościół, można podzielić na:

a) długoterminowe, traktowane jako pobożny zapis z zamiarem wieczystym, gdy przez kilka pokoleń sumiennie płacono należne odsetki (http://actacastrensia.blogspot.com/2014/07/1753-zapis-10000-zotych-na.html),

b) średnioterminowe, gdy z różnych względów po kilku czy kilkunastu latach decydowano się skorzystać z prawa do odkupienia czynszu (http://actacastrensia.blogspot.com/2014/05/1691-rndus-olszakowicz-communitatem.html),

c) doraźne, będące zwykłą pożyczką.

Powyższy zapis z księgi ławniczej lwóweckiej dotyczy spłaty wyderkafu krótkoterminowego.