1682 Decretum inter Andream Kielar et Barbaram Barkmanowa

Decretum inter Andream Kielar et Barbaram Barkmanowa.	Dekret pomiędzy Andrzejem Kielar i Barbarą Barkmanową.
Actum feria sexta post festum sancti Barnabae Apostoli proxima [12 VI 1682].	Zdziałano w piątek po święcie św. Barnaby Apostoła [12 VI 1682].
Coram officio advocatiali Ponecensi personaliter constitutus honestus Andreas Kielar civis Ponecensis uti actor, fecit iudicialem propositionem contra honestam Barbaram Barkmanowa civem Ponecensem, olim famati Joannis Barkman consortem legitimam viduam relictam, bonorum omnium post praefatum maritum suum tenuatricem et possestricem citatam, cui pro tutore assistebat reverendus dominus Albertus Barkman ad ecclesiam Sanctissimae Trinitatis in Poniec praepositus.	Przed urzędem wójtowskim ponieckim osobiście stanąwszy uczciwy Andrzej Kielar mieszczanin poniecki jako powód, wniósł sądową skargę przeciw uczciwej Barbarze Barkmanowej mieszczce ponieckiej, niegdy sławetnego Jana Barkmana prawnej żonie [a teraz] pozostałej wdowie, dóbr wszystkich po wspomnianym mężu swym dzierżycielce i posesorce, pozwanej, której jako opiekun asystował wielebny ksiądz Wojciech Barkman, proboszcz przy kościele Najświętszej Trójcy w Poniecu.
Quia ipsa, tametsi toties requisita ad persolutionem debiti certi centum [s. 59] florenorum Polonicalium in agro mariti sui inscriptorum, ex capitali summa quingentorum florenorum provenientium, tum et censum centum florenorum Polonicalium ex vi concordiae actori ex [?] capitali summa praedicta pertinentium, extradere ac persolvere recusat.	Iż ona, wprawdzie tylukrotnie wezwana do spłaty długu pewnego 100 złotych polskich na roli jej męża zapisanych z sumy głównej 500 złotych przychodzących, jak i czynszu 100 złotych polskich na podstawie ugody powodowi od rzeczonej sumy głównej przychodzących, odmówiła [ich] wydania i spłaty.
Officium itaque praesens advocatiale Ponecense exauditis partibus eorumque controversiis bene consideratis eoque attento, quoniam manifeste patet ex vi concordiae, quia olim famatus Joannes Berkman obligavit et submisit se centum florenorum residuitatem de capitali summa quingentorum florenorum Polonicalium tum et censum centum florenorum Polonicalium a capitali summa quingentorum florenorum per multos annos provenientium in anno proxime praeterito millesimo sexcentesimo septuagesimo sexto pro festo Nativitatis Christi praefato actori realiter ac in integro persolvere,	Urząd tedy niniejszy wójtowski poniecki, wysłuchawszy stron, a ich dyskurs starannie rozważywszy i to mając na względzie, iż jasno widać z ugody, że niegdy sławetny Jan Berkman zobowiązał się, by 100 złotych reszty z sumy głównej 500 złotych polskich, jak i czynsz 100 złotych polskich od sumy głównej 500 złotych przez wiele lat przychodzących, spłacić rzeczywiście i w całości rzeczonemu powodowi na święto Bożego Narodzenia roku blisko przeszłego 1676,
et quia supra nominata Barbara Barkmanowa est tenuatrix et possestrix bonorum omnium post olim defunctum maritum suum Joannem Barkman, ideo decrevit ut praenominata citata tam centum florenorum de capitali summa residuos, quam et censum a summa capitali provenientem centum florenorum actori ad decursum octo septimannarum realiter persolvat, uti decernit sententia praesenti. Quod decretum utraque pars pro jure suscepit.	a ponieważ wyżej wzmiankowana Barbara Barkmanowa dzierżycielką i posesorką jest dóbr wszelkich po niegdy zmarłym mężu swym Janie Barkman, przeto postanowił [urząd], by rzeczona pozwana tak 100 złotych resztujących z sumy głównej, jak i czynsz od sumy głównej przychodzący 100 złotych powodowi w ciągu 8 tygodni rzeczywiście spłaciła, jako i postanawia niniejszym. Który to dekret obie strony przyjęły.

Or.: Akta miasta Poniec, Acta advocatialia Ponecensia, 1667-1706, indukta, sygn. I 44, s. 58-59.