1668 Oblata transactionis inter olim Blasium Wrzalik et Sowczynskie

Oblata transactionis inter olim Blasium Wrzalik et Sowczynskie

Actum feria quarta post festum sancti Casimiri Confessoris proxima [7 III] 1668.

Ad officium actaque consularia Gostinensia famatorum Andreae Turkan proconsulis, Joannis Lokiewicz, Jacobi Cytacki, Martini Janyszka et Martini Gospodarek consulum personaliter veniens honestus Felix Wrzalik olim Blasii fabriferrarii frater ab utrinque coniunctus obtulit transactionem seu amicabilem concordiam inter olim fratrem suum et Sowczynskich de Crobia occasione domus et horti post olim Reginam consortem fratris sui factam et initam, petens eandem ad acta suscipi et ingrossari. Cuius tenor de verbo ad verbum erat talis.

„Przez śrzodek¹ na tę zgodę uproszonych, jako Jego Mości X. Walentego Boleckiego altarysty gostyńskiego, Walentego Kobuszewskiego z jednej a Jego Mością X. Mateuszem Conrattem altarystą także gostyńskim, ućciwymi Janem Bernardinkiem i Sebastianem Buławą z drugi stronej przyjaciół², stała się pewna i nieodmienna zgoda między stronami, jako Jego Mością X. Jakubem altarystą krobskim, ućciwymi Wawrzyńcem bracią rodzoną Sowczyńskimi per se stawającymi i imieniem ućciwych Marcina Sowczyńskiego brata ciotecznego tychże panów Sowczyńskich, pro cuius ratihabitione sub onere et vadio infrascripto cavent³, siostrzonkami niebosczyce paniej Reginej Kowalki mieszczki gostyński, bratunkami i sukcesorami przyrodzonymi a ućciwym Błażejem Kowalem pomienionej Reginej Kowalki małżonkiem, w ten niżej opisany sposób.

Iż wyży mianowani sukcesorowie za decyzją i komplanacją⁴ wyży pomienionych przyjaciół [s. 353] prawo swoje przyrodzone in personam⁵ tegoż pana Błażeja za wzięciem od niego summej sześcidziesiąt złotych, nic sobie ani potomkom swoim nie zachowując ani ekscypując⁶, transfundują⁷ dobra po niej pozostałe i wiecznymi czasy wzdają⁸ i przy odliczeniu summej wyży mianowany księgami gostyńskimi miejskimi⁹ wzdać obowięzują się.

Która summa na raty dwie płacona ma być, jedna na jarmarczek blisko przyszły¹⁰ po Wielkinocy, a druga na święto świętej Małgorzatej [13 VII], bez żadnej dylacyjej¹¹ i prawnych postępków płacone mają być pod zakładem takowyż summej wyży opisanej z obu stron przepadający za niedotrzymaniem tego kontraktu i obowiązku jego w każdym punktcie [!] obserwowanym¹².

Działo się w Gostyniu dnia dwudziestego trzeciego marca, w domu sławetnego pana Jakuba Cytackiego, przy obecności wyży mianowanych przyjaciół i innych wielu, roku tysiącznego sześćsetnego sześćdziesiątego siódmego.”

Oblata literarum

„Mnie wielce łaskawy Panie Dziadku!

Winszuję WM. wesołego Alleluja oraz też i zdrowia dobrego, a podług zgody naszej miasto siebie¹³ posyłam bracią moję rodzoną po złotych trzydzieści, które abyś im WM. raczył wydać. Ja zaś za drugą ratą położoną sam przybędę i kwit zupełny dam. Zatym WM-o Panu Bogu oddaję.

W Krobi, secunda Maii anno 1667.

WM. wszego dobra życzliwy

(-) X. Jakub Sowczyński vicarius, mansionarista et altarista sancti Rochi Confessoris ecclesiae parochialis Crobensis, mp.”

„Roku Pańskiego 1667, dnia wtórego maja zeznawamy tym pisaniem naszym, żeśmy odebrali od pana dziadka Kowala talerów piętnaście¹⁴. Na wtórą ratkę zostaje jeszcze złotych piętnaście, które przychodzą na blisko przyszły święty Mateusz w roku 1667 pod przepadkiem tych złotych piętnastu, którychby nie oddano.

(-) Wawrzyniec Pusczyc, mp.”

Or.: Gostyń, Acta proconsule... 1636-1677, czystopis, sygn. I 22, s. 352-353.

¹ za pośrednictwem.

² tj. jednaczy, arbitrów.

³ za których akceptację (co do postanowień tej ugody) ręczą, pod zakładem niżej opisanym.

⁴ zgodą (z łac. complanatio).

⁵ na osobę.

⁶ wyłączając (łac. excipere).

⁷ przelewają, odstępują (łac. transfundere; stąd słowo „transfer”).

⁸ przenoszą prawo własności (terminowi temu odpowiada łac. resignare).

⁹ księgami, tj. poprzez zapis w księdze (naśladownictwo łac. konstrukcji ablativus instrumenti?).

¹⁰ tj. najbliższy (kalka z łac. proxime ventura).

¹¹ bez zwłoki (łac. dilatio).

¹² tj. przestrzeganym (łac. observandus).

¹³ zamiast przez siebie, osobiście.

¹⁴ W talar liczono wówczas po 3 złp. 15 gr monety dobrej lub 5 złp. (r. 1660) / 7 złp. (1669-1673) monety bieżącej (por. H. Radzikowski: Atlas monet polskich i litewskich od XVI do XVIII wieku, Wydawnictwo Limba, Warszawa 2008).